مسائل مربوط به اختلال شخصیت دو قطبی - فدایی داری

به گزارش فدایی داری، اختلال شخصیت دوقطبی چیست؟

اختلال شخصیت دوقطبی در واقع یک نوع بیماری روانی به شمار می آید که روی خُلق افراد تاثیرگذار است. در گذشته اختلال شخصیت دوقطبی را با نام افسردگی - شیدایی می شناختند. در این بیماری روانی فرد دچار نوسانات و تغییرات بسیار شدید در سطح انرژی، تمرکز و توانایی انجام دادن کار های روزمره خود می گردد.

علائم اختلال دوقطبی می تواند در طیف نسبت خفیف تا شدید قرار گیرد. قابل ذکر است بگوییم که این نوع اختلال روانی را با دوره های افسردگی، شیدایی و خلق غیرطبیعی می شناسند. اختلال دوقطبی به صورت دوره ای است و فرد در طول زندگی خود مدتی را در حالت افسردگی و مدتی را در حالت مانیا، یا همان شیدایی می گذراند. البته در بین این دوره ها فرد دوره های سالم هم دارد. در واقع این گونه می توان گفت که در حالت افسردگی فرد به شدت آرام و افسرده است. اما در حالت شیدایی شرایط کاملاً برعکس است و فرد از خُلق و خوی بسیار فعالی برخوردار می باشد.

مسائل مربوط به اختلال شخصیت دو قطبی

به طور کلی می توانیم بگوییم که دورۀ معمول برای شروع اختلال شخصیت را سن 25 سالگی در نظر می گیرند. فراوانی این اختلال روانی نیز چیزی بین 1 الی 3 درصد است. دلیل اختلال دو قطبی به طور دقیق تعیین نشده است، اما می توان عوامل ژنتیکی و عوامل محیطی را از مهم ترین عوامل زمینه ساز برای این بیماری دانست.

گفتنی است بگوییم که مردان و زنان از نظر میزان ابتلا به اختلال شخصیت دوقطبی در شرایط یکسانی قرار دارند. هر چند ممکن است که علائم اصلی آن ها کمی با یکدیگر فرق داشته باشد.

عمده ترین مسائل خانواده های دارای بیماران دوقطبی چیست؟

اختلال شخصیت دوقطبی علاوه بر اینکه فرد بیمار را درگیر می نماید می تواند اثرات منفی و جبران ناپذیری بر روی خانواده و اطرافیان بیمار داشته باشد. خودزنی و خودکشی در بین مبتلایان دوقطبی بیشتر است؛ بنابراین فرد مبتلا ممکن است دست به چنین کار هایی بزند.

به طور کلی اختلال شخصیت دوقطبی عوارض و پیامد هایی دارد که خانواده و تمامی افرادی را که با فرد مبتلا در ارتباط هستند تحت تاثیر قرار می دهد. از این رو اختلال دوقطبی را می توان به عنوان یک بیماری ویرانگر در نظر گرفت که اگر درمان نشود می تواند پیامد هایی همانند ویران شدن خانواده ها، مشاغل و ... را به همراه داشته باشد. زندگی با فردی که مبتلا به این بیماری است می تواند بسیار چالش برانگیز باشد.

تندخویی با عزیزان، مسائل شغلی و ... از جمله مسائلی هستند که خانواده های دارای بیماران اختلال شخصیت با آن روبرو هستند. در واقع این گونه می توان گفت که خانواده و اطرافیان با فردی روبرو هستند که در دوره ای از زندگی خود بسیار پر انرژی، غیر قابل کنترل، دارای اعتماد به نفس بیش از حد و پر حرف است. اما در دوره ای دیگر حالت افسرده دارد و احساس پوچی و بی ارزشی می نماید. این فرد ممکن است برای انجام فعالیت ها تمایلی از خود نشان ندهد و بیش از میزان بخوابد یا حتی دچار بی خوابی باشد که چنین ویژگی ها و رفتار هایی خانواده را دچار چالش بزرگی می نماید. در چنین شرایطی خانواده و دوستان می توانند با کسب اطلاعات در خصوص این بیماری و حمایت از این بیماران به آن ها در روند بهبودی و درمانشان یاری نمایند.

مبتلایان دوقطبی امکان دارد حالات و رفتار هایی از خود بروز دهند که این رفتار ها بر سایر افراد تأثیرگذار باشند و به نوعی جنبه های مختلف زندگی خانوادگی را دچار اختلال نمایند. همانطور که کمی قبل تر هم اشاره کردیم در طول هر دوره فرد مبتلا به اختلال شخصیت با علائم مختلفی روبرو است که درک، عشق و صبر از طرف خانواده می تواند در بهبودی فرد نقش قابل توجهی داشته باشد.

به طور کلی زندگی با شخص مبتلا به اختلال شخصیت دوقطبی سختی های مخصوص به خود را دارد. در محیط خانه ای که یک فرد مبتلا به اختلال دوقطبی زندگی می نماید استرس و تنش بسیار زیادی وجود دارد. درماندگی، عصبانیت، ترس و احساس گناه از جمله مسائلی به شمار می آیند که خانواده های دارای بیمار دوقطبی با آن ها روبرو هستند.

منبع: سلامت نیوز