آیا لغو رویدادهای حضوری E3 برای همواره کار درستی است؟
به گزارش فدایی داری، E3 طی یک دهه اخیر جزء بزرگترین رویدادهای صنعت بازی های ویدیویی محسوب شده و هواداران بسیاری دارد. با این حال طی یکی دو سال اخیر، این رویداد بزرگ تحت تاثیر پاندمی کووید-19 بوده است. مدتی پیش سازمان انجمن نرم افزارهای تفریح (Entertainment Software Association یا به اختصار ESA) بیان کرد رویداد E3 سال جاری هم قطعا به صورت حضوری برگزار نمی گردد. بیانیه ESA به توضیح زیر است:
این مسئله به طور کلی خیلی هم تعجب برانگیز نیست؛ باتوجه به اوضاع کشورهای مختلف جهان در مشاخصه با کرونا و سویه نو امیکرون، خیلی از رویدادها و مشاغل همچنان تحت تاثیر هستند. در این نقطه یک سوال مهم برای بسیاری از افراد وجود دارد؛ آیا اصلا ضروری است E3 حتی پس از دوران کرونا، به حالت عادی خود و به صورت حضوری برگزار شود؟. و این سوال با پاسخ های ضد و نقیضی روبه رو است. عده ای از ابتدا E3 را بی فایده و نوعی اتلاف وقت می دانستند و عده ای هم هنوز لقب یکی از مجذوب نماینده ترین رویدادهای حضوری را به آن می دهند.
برای اینکه به درک بهتری از شرایط و نهایتا قضاوت درباره آینده E3 برسیم، بهتر است نظرات موافق و مخالف را بشنویم. چند روز پیش وب سایت PC Gamer مقاله ای با تیتر E3 دیگر هرگز نباید حضور باشد منتشر کرد و طی آن از معایب این رویداد گفت. در ادامه باهم نظر فریزر براون از پی سی گیمر را می خوانیم.
E3 دیگر هرگز نباید حضور باشد
E3 2022 هم قرار است یک رویداد آنلاین باشد. باتوجه به شرایط پاندمی کرونا این مسئله اصلا مرا متعجب نکرد. در هر حال وقتی احساس می شود قرنطینه های بیشتری در راه خواهد بود، برنامه ریزی های بزرگ کار سختی است. گرچه، حتی زمانی که ما از این بحران خارج شویم، امیدوارم E3 دیگر هیچ گاه به صورت حضوری برگزار نشود.
زمانی بود که E3 در تقویم صنعت بازی های ویدیویی اهمیت زیادی داشت و همواره در تقلا بوده تا تمام صنعت را گردهم آورد. شاید همین چند سال بود شما به دیدنی رویداد می نشستید و بعد از خود می پرسیدید آیا اصلا هیچ بازی نوی برای کامپیوترهای شخصی روانه بازار می شود؟. E3 واقعا علاقه ای به پلتفرم پی سی نداشت. حال اینکه راه های بسیار بهتری برای نمایش بازی تان وجود دارد. در سرتاسر سال رویدادهای دیجیتالی مختلف برگزار می شوند و توسعه دهندگان دسترسی بهتری به مخاطبان هدف خود دارند. دیگر برای استودیوهای کوچک معنا ندارد بخواهند با شرکتی چون الکترونیک آرتز (EA) یا مایکروسافت رقابت نمایند تا بتوانند بازی خود را در یک بازه زمانی و یک رویداد تعیین به نمایش بگذارند.
پس مجذوب نمایندهیت رویداد حضوری E3 چیست؟ غرفه های گران قیمت، رقابت دیوانه وار برای جلب توجه، هزینه های سفر - تمام این ها واقعا آزاردهنده هستند. تعیینا توسعه دهندگانی که بودجه آنچنانی ندارند یا نمی توانند برای چنین رویداد ویژه و بزرگی آماده باشند، E3 گزینه خوبی محسوب نمی شود. تنها چیزی که با کنسل شدن رویداد حضور E3 می بینم، این است که خیلی از توسعه دهندگان، روزنامه نگاران و مسئولان روابط عمومی هستند که فرصت ارتباط حضوری با دیگران را از دست می دهند. خودم به شخصه پس از دیدار با دبیر یک مجله فرصت کاری خوبی پیدا کردم. این مورد واقعا تفاوت قابل توجهی ایجاد می نماید. هرچه باشد شما نمی توانید طی یک مصاحبه اینترنتی و آنلاین با کسی بیرون بروید، با او وقت بگذرانید و آشنایی کسب کنید. اما به نظرم این به یک مسئله بزرگتر در صنعت بازمی شود؛ اینکه از شما انتظار می رود خارج از فضای کاری با افراد دیگر ارتباط بگیرید. من عاشق نوشیدن و وقت گذراندن با افراد هستم، اما چنین چیزی برای درونگراها و کسانی که اضطراب اجتماعی دارند اصلا خوب نیست.
البته که اعتراف می کنم دیجیتالی شدن تمام رویدادها مسائل مخصوص خودش را دارد. برنامه ریزی رویدادهای آنلاین به این عظمت کار پیچیده و طاقت فرسایی است. موانع فنی بسیاری وجود دارد و وقتی شما بخواهید دموی بازی نوتان را برای روزنامه نگارانی از سرتاسر جهان با سرعت های اینترنت مختلف استریم کنید، با چالش بزرگی روبه رو هستید. به عنوان یک اسکاتلندی، طی دو سال اخیر که همه چیز به صورت اینترنتی پیش رفت، واقعا دوران ناامیدنماینده ای داشتم. لطفا یک کد یا چیزی شبیه به آن به من بدهید که پس از مدتی دیگر کار نکند - فقط دیگر نمی خواهم با استریم دموها سر و کله بزنم. با این حال، تمام سختی های چنین رویکردی به رفتن به لس آنجلس و تقلا در سالن های بزرگ می ارزد.
به شخصه خوشحالم E3 سال جاری هم به صورت دیجیتالی برگزار می شود. گرچه بعید می دانم این رویداد بتواند در چین فرمتی دوام بیاورد. سال گذشته کاملا فراموش می کردم کدام استریم و نمایش مربوط به E3 است و کدام نیست. و اینکه برگزارنمایندگان به جای برگزاری آن طی یک یا دو هفته، آن را در تمام تابستان پخش نموده اند واقعا خسته نماینده و نامطلوب است. احتمالا تابستان همواره پر از رویدادهای هیجان انگیز بوده اما با شرایط فعلی، فکر می کنم بیشتر توسعه دهندگان ترجیح دهند بازی خود را در رویدادی غیر از E3 به نمایش درآورند.
ورای اینکه E3 در آینده با چه فرمتی به کار خود ادامه خواهد داد، باید با رویدادهایی شبیه Summer Game Fest رقابت کند که مدت کوتاهی پس از انتشار خبر کنسل شدن رویداد حضوری E3، معرفی شد. جف کیلی با موفقیت خود را به عنوان چهره صنعت بازی های ویدیویی معرفی نموده، آن هم در حالی که E3 روزبه روز بیشتر هویت خود را از دست می دهد. از سوی دیگر ما گیم اواردز را نیز داریم که خیلی ها جایگزین کوتاه شده و مختصر E3 در صنعت می دانند. صنعت بازی های ویدیویی اکنون بسیار پیچیده و گسترده شده است و یک رویداد متمرکز نمی تواند آن را به خوبی مدیریت کند. E3 در مجموع کارکرد اساسی خود را از دست داده و حداقل می توانم بگویم روزهای خوبی داشت. نام این رویداد همچنان بار قابل توجهی دارد و توسعه دهندگان و ناشران بسیاری پیدا می شوند که به نمایش آثارشان در E3 علاقه داشته باشند. اما نهایتا این هم یک رویداد دیگر، مثل رویدادهای عادی تابستان خواهد بود و نه ستاره بزرگ ماجرا.
حال بد نیست به سراغ نظر فردی برویم که علاقه خاصی به E3 دارد و فکر می نماید این رویداد همواره مجذوب نمایندهیت های خاص خود را خواهد داشت. آلگرا فرانک از سایت مطرح پالیگان (Polygon) طی مقاله ای تحت عنوان من هنوز عاشق E3 هستم - و تا آخر عمر خواهم بود این رویداد را یک اتفاق مجذوب نماینده و لذت بخش در صنعت بازی می داند. در ادامه باهم بخش هایی از مقاله او را می خوانیم.
من عاشق E3 هستم
اگر به خاطر E3، من اکنون این شغل را نداشتم. سازمان انجمن نرم افزارهای تفریح نقشی در این اتفاق ندارد. من تا پیش از ژوئن 2017 - یعنی شش ماه پس از پیوستن به پالیگان - هیچ گاه در E3 شرکت ننموده بودم. اما تجربه ای که طی یک هفته در این رویداد داشتم، از مهم ترین دلایلی است که عاشق صنعت بازی های ویدیویی هستم. گرچه من پیش از آن نیز همواره E3 را به صورت آنلاین دیدن می کردم. حتی وقتی مدرسه می رفتم (معمولا رویدادهای مرتبط با نینتندو و مایکروسافت در زمان حضورم در مدرسه بود) آن را ضبط و بعد از کلاس دیدن می کردم.
حس ارتباط و اتحاد با افراد دیگر مهم تر از هر خبر و اتفاق بزرگی بود که طی رویداد مشاهده می کردیم. آن اوایل گروه بسیار کوچکی از دوستانم می دانستند E3 اصلا چیست، و ما باهم پس از اتمام کلاس ها درباره اتفاقات آن صحبت می کردیم. پس از آن هم در خانه سراغ صفحات مجازی می رفتم و واکنش افراد دیگر به اتفاقات مراسم را دیدن می کردم. این حس وجود داشت که بین افرادی شبیه به خود هستم و از این حسابی لذت می بردم. در این دوران هرکسی که عاشق بازی های ویدیویی بود درگیر E3 می شد و مدام درباره آن صحبت می کرد - و این شگفت انگیز بود. خیلی راحت می توانستید احساس کنید بخشی از یک جامعه بزرگ و مجذوب نماینده هستید و به چیزی بزرگتر از خودتان توجه دارید.
شوق و اشتیاق من برای E3 به عقیده بعضی از همکارانم بچگانه و مضحک بود. خیلی ها به من می گفتند E3 چیزی جز ایستادن در صف و نهایتا عدم موفقیت در تجربه بازی مورد علاقه ات نیست. جمعیت آنقدر زیاد بود که انجام هرکاری سخت و غیرممکن به نظر می رسید. به من می گفتند اگر می خواهم به همه بخش ها دسترسی پیدا کنم، باید با افراد خاصی در رویداد ارتباط بگیرم. همه این ها به نوعی درست بود. اما واقعیت اینقدر ترسناک و نامطلوب نبود. حضور در E3 حس شگفت انگیزی دارد؛ اینکه یکی از نویسندگان سایت رقیب کنارتان می ایستد و به شما می گوید باید یک بازی را تجربه کنید، یک بازی که تا به امروز اسمش را نشنیده اید اما واقعا عالی است و ارزش یک مقاله در سایت شما را دارد. اینکه شما به وسیله هزاران نفر احاطه شده اید که نهایتا فقط و فقط عاشق بازی های ویدیویی هستند، بسیار قدرتمند و نایاب است.
E3 تمام آن چیزی نبود که سال های سال رویایش را می دیدم. شرکت در این رویداد برای یک روزنامه نگار تا حدی طاقت فرسا بود و هنوز هم به خاطر عدم موفقیت در تجربه Breath of the Wild به علت طولانی بودن صف ناراحت هستم. اما E3 تجربه ای است که تقریبا می تواند هرکسی را سر شوق آورد. دوست دارم هرکسی این حس را تجربه کند و طعم آن را بچشد. بله، شما نمی توانید همه بازی های آنجا را تجربه کنید، مگر اینکه بخواهید ساعت های طولانی در صف منتظر بمانید. اما فراموش نکنیم که صدها و بلکه هزاران طرفداران در رویداد کامیک-کان یک روز تمام در صف می ایستند تا نخستین کسانی باشند که تریلر فیلم ابرقهرمانی مورد علاقه شان را دیدن نمایند. این قدرت علاقه خالص و اشتیاق بی حد و مرز است.
این هم از نظر دو فردی که دیدگاه های کاملا متفاوتی در رابطه با رویداد E3 داشتند. قطعا اینکه شما پس از خواندن این مطلب چه نظری درباره E3 داشته باشید به خودتان برمی شود. اما می توانم در سرانجام این را اضافه کنم که در دوران کووید-19 ذات جوامع بشری دستخوش تغییراتی شد که احتمالا بعضی از آن ها دیگر قابل بازگردانی نباشد. طی همین دو سال اخیر بسیاری از تحلیل گران سرانجام دوران باشکوه سینماها را پیش بینی کردند. بسیاری از رویدادهای خاطره انگیز و مجذوب نمایندهی که مدت ها انتظارشان را می کشیدیم، از صحنه روزگار محو شده اند و آینده آن ها تعیین نیست. نمونه شاخص این مسئله گلدن گلوب است که همین چند سال پیش جزء مجذوب نماینده ترین رویدادهای هالیوودی بود (شبی که لالالند با هفت جایزه، رکورد تاریخ مراسم را شکست به یاد دارید؟)، اما سال جاری برندگان آن تنها به وسیله یک فهرست در توییتر تعیین شدند!
E3 هم می تواند یک خاطره خوش از دوران طلایی بازی های ویدیویی باشد که احتمالا دیگر بازنشود. تجمیع عاشقان ویدیو گیم در یک رویداد بزرگ و هیاهوی انتظار برای نوترین رونمایی ها و آثار، تجربه ای است که ما به هیچ وجه نمی توانیم با رویدادهای آنلاین و دیجیتالی داشته باشیم. اگر قرار باشد همه رویدادها به شکل آنلاین برگزار شوند، ما یکی از زیبایی های زندگی اجتماعی را از دست خواهیم داد. مسئله دیگری که می خواهم بگویم لزوما به E3 ارتباط ندارد و در خصوص تمامی رویدادهای مرتبط با بازی های ویدیویی است. مراسم گیم اواردز 2020 به نظرم یکی از بدترین رویدادهای چند سال اخیر بود که به خاطر دیجیتالی بودن نه شور و هیجان خاصی داشت و نه شاهد رونمایی های قابل توجهی در آن بودیم. با این حال گیم اواردز 2021 با حضور چند صد نفر از توسعه دهندگان و افراد مشهور برگزار گردید و نتیجتا حس و حال متفاوتی داشت.
بنابراین همین حضور افراد در کنار یکدیگر و تجربه چیزی که به آن اهمیت می دهند، نقطه عطفی در روابط اجتماعی انسان هاست که نباید به سادگی آن را کنار بزنیم. به همین دلیل، فکر می کنم حتی اگر نتوانیم E3 را مثل قبل احیا کنیم، بهتر است حداقل یک یا چند رویداد حضوری به جای آن در طول سال داشته باشیم. و یادمان نرود، E3 همان رویدادی است که لحظات فراموش نشدنی و شگفت انگیزی مثل رونمایی از پلی استیشن 4 و کنار زدن رقیب در کمترین زمان، روی صحنه رفتن شیگرو میاموتو خالق سری زلدا هم با شمشیر و سپر لینک، بازگشت کوجیما به کنفرانس سونی در سال 2016 و همان شما نفس گیر هستید معروف کیانو ریوز در سال 2019 را برایمان رقم زد؛ خاطراتی که تا آخر عمر در فکر گیمرها خواهند ماند.
منبع: دیجیکالا مگ