گزارش رسانه هندی از افزایش تن فروشی در این کشور به دنبال مسائل مالی کرونا - فدایی داری

به گزارش فدایی داری، در پی گسترش تعداد بیماران کرونایی در هند و افزایش مسائل مالی تن فروشی بین زنان قشر ضعیف جامعه هند افزایش یافته است.

به گزارش دفتر منطقه ای فدایی داری ، مسائل مالی ناشی از انتشار گسترده ویروس کرونا باعث تشدید مسائل اجتماعی در هند از جمله افزایش تن فروشی میان زنان در اقشار ضعیف شده است.

ماو سامی سینگ خبرنگار ایندیا تودی ضمن انتشار گزارشی طولانی در این زمینه نوشت: فقر یکی از بزرگترین مسائل بشر است که طی روزهای شیوع کرونا در جامعه هند فشار زیادی روی قشر ضعیف آورده و متاسفانه آمار تن فروشی زنان را به شدت بالا برده است.

وی ضمن حضور در ایالت اتراپرادش توضیح داد: افراد ثروتمند و صاحب نفوذ از این شرایط سوءاستفاده نموده و کوشش می نمایند تا دختران و زنان را به بهانه کمی پول یا غذا به چنگ آورند.

بسیاری از این دختران کم سن و سال هستند و پیش از شیوع کرونا در معادن کار می کردند یا توسط پیمانکاران برای کار روز مزد مورد استفاده قرار می گرفتند ولی با شیوع کرونا و از دست رفتن بازار بسیاری از مشاغل بیکار شده اند.

آنها که توان تامین مایحتاج روزانه خود را ندارند و نمی توانند به خانواده هایشان نیز فشاری وارد نمایند از روی اجبار به تن فروشی روی آورده اند و به این پدیده شوم که در حال گسترش است دامن زده اند.

فقر در مناطق حاشیه ای شهرها به حدی زیاد است که بچه ها مجبورند به جای تحصیل به کار روی آورده و یاری خرج خانواده خود شوند.

یکی از این زنان به ایندیا تودی می گوید: وقتی برای استخدام به معادن می رویم یکی از شروط استخدام این است که حاضر به تن فروشی به صاحبان معادن شویم.

وی توضیح داد: اگر این شرط را قبول نکنیم یا بخواهیم مانع کار آنها شویم ما را اخراج می نمایند و حتی با قبول این شروط نیز حقوق کامل به ما پرداخت نمی گردد.

این زن می گوید: پیمانکاران برای اینکه مصونیت قضایی داشته باشند حتی حاضر نیستند نام خود را به ما بگویند و ما برای سیر نگهداشتن شکم خانواده خود مجبور به این کار هستیم.

نکته تاسف بار دیگر این است که حتی خانواده ها در جریان سو استفاده جنسی صاحبان ثروت و مشاغل از فرزندان خود هستند ولی به خاطر شرایط ناگوار مالی سکوت می نمایند.

یکی از این مادران در مصاحبه با ماو سامی سینگ می گوید: فرزندان ما وقتی به خانه باز می گردند جنایات هولناک صاحبکاران خود را تعریف می نمایند ولی کاری از دست ما بر نمی آید.

او این شرایط بد را ناشی از بی توجهی دولت هند به قشر محروم جامعه و ناتوانی دهلی نو در حل مسائل معیشتی می داند.

یک دختر چهارده ساله دیگر که حاضر نیست نام خود را بگوید نیز تصریح می نماید که سو استفاده جنسی از زنان به یک مشکل عادی برای همه زنان و دختران کارگر در کارخانه ها و معادن تبدیل شده است.

وی می گوید: حقوق ناچیزی که به ما داده می گردد روزانه 150 تا 200 روپیه (حدود 35 هزار تومان) است ولی همین حقوق نیز به صورت کامل پرداخت نمی گردد و مجبوریم بخشی از آن را صرف خرید وسایل آرایشی کنیم.

مسئولین محلی در این خصوص می گویند: ما تنها وقتی اقدام خواهیم کرد که خانواده ها شکایت نمایند و برای شکایت خود مستندات کافی ارائه دهند.

بعضی دیگر از مسئولین نیز نسبت به این موضوع اعلام بی خبری می نمایند و تاکید دارند که اطلاعات کافی به دست آنها نرسیده تا اقدام لازم را صورت دهند.

با این حال مشکل کار دختران کم سن و سال و بیگاری های جنسی برای تمام زنان ادامه دارد و فقر ناشی از کرونا نیز به شدت آن را افزایش داده است.

.